1. علائم سوء استفاده عاطفی را بشناسید: سوء استفاده عاطفی می‌تواند به روش‌های مختلفی ظاهر شود، مانند تحقیر کردن، تحقیر کردن، انتقاد مداوم و تهدید. یاد بگیرید علائم سوء استفاده عاطفی را بشناسید و درک کنید که تقصیر شما نیست.
2. به دنبال پشتیبانی باشید: در مورد وضعیت خود با یک دوست قابل اعتماد، عضو خانواده یا یک مشاور صحبت کنید. داشتن کسی که بتواند حمایت عاطفی و تایید احساسات شما را داشته باشد ضروری است.
3. یادداشت کنید: رویدادهای توهین آمیز را ثبت کنید، از جمله تاریخ، زمان، و جزئیات آنچه اتفاق افتاده است. در صورتی که نیاز به کمک حقوقی یا حرفه ای داشته باشید، می‌تواند مفید باشد.
4. مرزها را تعیین کنید: با والدین خود مرزهای واضحی ایجاد کنید و قاطعانه با آنها ارتباط برقرار کنید. بگذارید بدانند چه رفتارهایی قابل قبول هستند و چه رفتارهایی قابل قبول نیستند.
5. مراقبت از خود را تمرین کنید: مراقب سلامت جسمی، عاطفی و روانی خود باشید. در فعالیت هایی شرکت کنید که به شما احساس خوبی می دهد، مانند ورزش، مدیتیشن، یا سرگرمی ها.
6. به دنبال کمک حرفه ای باشید: به دنبال کمک حرفه ای از یک درمانگر یا مشاوری باشید که در زمینه سلامت روانی نوجوانان و سوء استفاده عاطفی تخصص دارد. آنها میتوانند ابزارها و منابعی را که برای کنار آمدن با شرایط نیاز دارید در اختیار شما قرار دهند.



7. به یک گروه پشتیبانی بپیوندید: پیوستن به یک گروه پشتیبانی می‌تواند شما را با سایر نوجوانانی که موقعیت‌های مشابهی را تجربه کرده‌اند مرتبط کند. این می‌تواند فضای امنی برای اشتراک‌گذاری تجربیات و دریافت پشتیبانی فراهم کند.
8. بیاموزید که خودتان را ابراز کنید: یاد بگیرید که خودتان را با آرامش و احترام نشان دهید. بهره‌گیری از جملات “من” را به جای جملات “شما” تمرین کنید، که ممکن است به عنوان اتهامی در نظر گرفته شود.
9. مسئولیت زندگی خود را بپذیرید: مسئولیت زندگی و تصمیمات خود را بپذیرید. این می‌تواند به شما در ایجاد عزت نفس و اعتماد به نفس کمک کند.



10. ذهن‌آگاهی را تمرین کنید: تکنیک‌های ذهن‌آگاهی می‌توانند به شما کمک کنند حتی در موقعیت‌های سخت حاضر و متمرکز بمانید. سعی کنید ذهن آگاهی را در برنامه روزانه خود بگنجانید.
11. از سایر اعضای خانواده یا دوستان کمک بخواهید: اگر والدینتان مایل نیستند یا قادر به حمایت نیستند، از سایر اعضای خانواده یا دوستان کمک بگیرید.
12. گزارش سوء استفاده را در نظر بگیرید: اگر احساس می‌کنید که امنیت شما در خطر است، گزارش تخلف را به مقامات یا یک فرد بزرگسال مورد اعتماد در نظر بگیرید.
13. بیاموزید که خودگویی منفی را شناسایی کرده و به چالش بکشید: خودگویی منفی می‌تواند نتیجه رایج سوء استفاده عاطفی باشد. یاد بگیرید که با تغییر دادن افکار منفی به افکار مثبت، خودگویی منفی را شناسایی کرده و به چالش بکشید.
14. قدردانی را تمرین کنید: با تمرکز بر جنبه های مثبت زندگی خود و افرادی که از شما حمایت می کنند، قدردانی را تمرین کنید.
15. مشکلاتی داشته باشید: اگر نیاز دارید، از والدین خود یا موقعیت خود فاصله بگیرید. این می‌تواند به شما کمک کند تا دوباره شارژ کنید و دیدگاه به دست آورید.
16. به دنبال مشاوره حقوقی باشید: اگر به دنبال اقدام قانونی هستید، با یک وکیل متخصص در حقوق خانواده مشورت کنید.
17. سوءاستفاده را مستند کنید: سوء استفاده را مستند کنید و هرگونه شواهدی مانند ایمیل‌ها، پیام‌های متنی یا اظهارات شاهد را ثبت کنید.
18. به دنبال کمک پزشکی باشید: اگر علائم فیزیکی مانند سردرد یا معده درد را تجربه می‌کنید، به دنبال کمک پزشکی باشید. این علائم می‌تواند نتیجه سوء استفاده عاطفی باشد.
19. شفقت به خود را تمرین کنید: با مهربانی و درک خود، همانطور که با یک دوست صمیمی رفتار می کنید، شفقت به خود را تمرین کنید.
20. به یک گروه حمایتی برای نوجوانان بپیوندید: پیوستن به یک گروه حمایتی برای نوجوانان می‌تواند فضای امنی را برای به اشتراک گذاشتن تجربیات خود و ارتباط با دیگرانی که درک می‌کنند از آن رنج می‌برید فراهم کند.
21. از یک درمانگر کمک بگیرید: یک درمانگر می‌تواند ابزارها و منابعی را که برای مقابله با سوء استفاده عاطفی نیاز دارید در اختیار شما قرار دهد.
22. ارتباط قاطعانه را تمرین کنید: ارتباط قاطعانه را با بیان نیازها و مرزهای خود به شیوه ای واضح و محترمانه تمرین کنید.
23. مراقب سلامت جسمانی خود باشید: مراقبت از سلامت جسمانی برای بهزیستی کلی شما ضروری است. مطمئن شوید که به اندازه کافی بخوابید، یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید و به طور منظم ورزش کنید.
24. از یک بزرگسال مورد اعتماد کمک بگیرید: اگر احساس می‌کنید که والدینتان مایل یا قادر به ارائه غذا نیستندپورت، از یک بزرگسال قابل اعتماد، مانند معلم، مشاور یا دوست خانوادگی کمک بگیرید.
25. تکنیک‌های ذهن‌آگاهی را تمرین کنید: تکنیک‌های ذهن‌آگاهی می‌توانند به شما کمک کنند حتی در موقعیت‌های سخت حاضر و متمرکز بمانید. سعی کنید ذهن آگاهی را در برنامه روزانه خود بگنجانید.


26. به یک گروه حمایتی برای والدین بپیوندید: پیوستن به یک گروه حمایتی برای والدین می‌تواند فضای امنی را برای به اشتراک گذاشتن تجربیات خود و ارتباط با سایر والدینی که درک می‌کنند شما را تجربه می‌کنند، فراهم کند.








27. از خط تلفن پشتیبانی کمک بگیرید: خطوط تلفن پشتیبانی بسیاری برای نوجوانانی که در معرض سوء استفاده عاطفی قرار می‌گیرند وجود دارد. این خطوط تلفن می‌تواند فضای امنی برای صحبت در مورد تجربیات شما و دریافت پشتیبانی فراهم کند.








28. فعالیت‌های خودمراقبتی را انجام دهید: در فعالیت‌هایی شرکت کنید که باعث شادی و آرامش شما می‌شوند، مانند مطالعه، گوش دادن به موسیقی یا گذراندن وقت در طبیعت.












29. به دنبال کمک حرفه ای برای والدین خود باشید: اگر والدین شما مایل نیستند یا نمی توانند به دنبال کمک حرفه ای باشند، به دنبال کمک حرفه ای برای آنها باشید.








30. شفقت به خود را تمرین کنید: با مهربانی و درک خود، همانطور که با یک دوست صمیمی رفتار می کنید، شفقت به خود را تمرین کنید.








31. به یک گروه پشتیبانی برای خواهر و برادر بپیوندید: پیوستن به یک گروه پشتیبانی برای خواهر و برادر می‌تواند فضای امنی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات خود و ارتباط با دیگرانی که درک می‌کنند شما را از سر می‌گذراند، فراهم کند.








32. از یک رهبر مذهبی یا مشاور معنوی کمک بگیرید: اگر مذهبی یا روحانی هستید، از یک رهبر مذهبی یا مشاور معنوی کمک بگیرید. آنها میتوانند در این زمان دشوار راهنمایی و پشتیبانی کنند.

در خاتمه، برخورد با آزار عاطفی والدین می‌تواند تجربه ای چالش برانگیز و دردناک باشد، اما غلبه بر آن غیرممکن نیست. با جست‌وجوی حمایت، تمرین مراقبت از خود و بر عهده گرفتن مسئولیت زندگی خود، می‌توانید شفا پیدا کنید و به جلو حرکت کنید. به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید و منابع زیادی برای حمایت از شما وجود دارد.

منابع و مراجع دارای اعتبار بالا:

>«رابطه عاطفی آزاردهنده: چگونه آن را بشناسیم و آزاد شویم» نوشته بورلی انگل

توجه: این مراجع صرفاً برای مقاصد اطلاعاتی ارائه شده است و نباید به عنوان جایگزینی برای کمک حرفه ای در نظر گرفته شود. اگر شما یا شخصی که می شناسید در حال تجربه آزار عاطفی است، ضروری است که از یک متخصص سلامت روانی واجد شرایط کمک حرفه ای بخواهید.